25 rozdział :))

Liam zrobił zdziwioną minę i oczekiwał części dalszej

–    Kinga wraca do Polski – odpowiedziałam jednym tchem
–    Cooo ??!! - krzyknął Liam – Ale jak to ??!! Ona nie może !!
–    Powiedziała, że nie wytrzyma tutaj, że musi wszystko przemyśleć, oderwać się od tego świata – odpowiedziałam nadal zdziwionemu Liamowi – To jest pewna decyzja, nie sądzę by zamierzała ją zmienić
–    Ale kiedy zamierza wyjechać ? - zapytał Liam
–    Prawdopodobnie pojutrze – odpowiedziałam, Liam siedział w ciszy i głęboko myślał
–    Kurde jak zwykle ja muszę wszystko ratować – odezwał się po chwili – nie możemy pozwolić aby ich związek się rozpadł
–    W tej sytuacji nie możemy nic zrobić – odpowiedziałam – Musimy czekać na krok Harrego
–    Niestety ze smutkiem muszę ci przyznać rację – opuścił głowę w dół
–    Ej nie martw się – uśmiechnęłam się – Jakoś to będzie, jak się kochają to na pewno do siebie wrócą

Na twarzy Liama pojawił się lekki uśmiech

–    A teraz idziemy do kawiarenki na herbatkę – uśmiechnęłam się – co ty na to ?
–    Z tobą wszędzie – uśmiechnął się jeszcze szerzej

Pomogłam mu wstać i poszliśmy w kierunku kawiarenki. Dużo rozmawialiśmy i śmialiśmy się. Powiem szczerze, że brakuje go w domu. Jeden dzień a ja się stęskniłam ? Co się ze mną dzieje. Amy ogarnij się i wróć na ziemię....

                                                         Z perspektywy Ewy
     
Obudziłam się jak co dzień. Wstałam, ubrałam się i zjadłam śniadanie. Walnęłam się na kanapie razem z Moniką i Lou. Reszta gdzieś wypruła. Nawet Kinga wyszła załatwić sobie bilety do Polski, chcieliśmy jej pomóc, ale powiedziała że sobie poradzi. Cały czas myślałam o jej rozstaniu z Hazzą i strasznie mi ich było szkoda. Kochają się, to widać. Czemu musiało im się to zdarzyć. Ja i Niall. Pogodziłam się już z tym że on mnie nie kocha. Niespełniona miłość. Najwyraźniej nie jesteśmy sobie przeznaczeni. To przykre, bo przy nim czuję się tak dobrze. Kompletnie inaczej niż z innymi chłopakami. On jest inny. Miły, uroczy, troskliwy i słodki. Może kiedyś znajdę swojego jedynego.

Oglądałam znudzona film, a właściwie wpatrywałam się w obraz, a myślami byłam gdzieś daleko poza tym światem.

–    Hellooł – zamachał mi przed oczami Lou – Czy tam ktoś jeszcze jest ?! Czy to ciało napadli kosmici ?
   
Na te słowa wybuchnęłam śmiechem.

–    Czyli jednak żyjesz – udawał że odetchnął z ulgą
–    Tak żyję – śmiałam się nadal

Po chwili usłyszałam jak ktoś mnie woła z dworu. Zdziwiona ruszyłam do mojego pokoju aby wyjrzeć przez okno. Monika i Lou dziwnie chichotali. Wzruszyłam ramionami i poszłam w stronę pokoju. Wyjrzałam przez okno i oniemiałam. Wpatrywałam się w dół tak zdziwiona, że o mało nie spadłam. Czułam się tak szczęśliwa w tej chwili, jak nigdy. Na dole widniał wielki napis ułożony z szyszek albo orzechów „I love you”. Nad literami stał Niall ubrany w garnitur. Czułam że uśmiech nie schodzi mi z budzi. Nagle w kieszeni poczułam wibracje, co oznaczało sms'a. Wyciągnęłam telefon i spojrzałam na ekran. Był to sms od Nialla:

 „Przyjdziesz do mnie, proszę xxx”
     
Wybiegłam czym prędzej z domu i pobiegłam do blondasa. W tej chwili nie opanowywałam siebie. Rzuciłam się mu na szyję tak że się przewrócił. Zaczęliśmy się śmiać. Usiedliśmy na trawie.

–    Wiesz, bardzo chciałem ci powiedzieć, że coś do ciebie czuję, ale bałem się. Bałem się, że nie odwzajemniasz moich uczuć i mnie odrzucisz. Przy tobie czuję się wspaniale. Za każdym razem kiedy cię widzę, serce bije mi mocniej, a ciśnienie podnosi się. Przy tobie nie umiem się smucić. Kiedy na ciebie patrzę, za każdym razem mam ochotę cię przytulić i pocałować. To ty jesteś tą jedyną...

Przerywając mu dalszą przemowę, pocałowałam go. W tej chwili wiedziałam już wszystko. Wiedziałam, że on jest tym jedynym. Uczucie latających motyli w brzuchu nie przemijało. Jego usta były delikatne jak puch, a pocałunek lekki jak piórko. Włożyłam dłonie w jego blond włosy i nie przerywałam pocałunku. Po chwili nasz pocałunek musiał dobiegnąć końca, gdyż zabrakło nam powietrza.

–    Kocham cię – powiedział – Kocham każdą cząstkę twojego ciała, Kocham cię
–    A wiesz że ja ciebie też – uśmiechnęłam się

Przytulił mnie do siebie i zaproponował spacer. Wziął mnie za rękę i ruszyliśmy uliczką oświetloną lampami, ponieważ było już ciemno. Każda sekunda spędzona z nim była dla mnie wyjątkowa...............

------------------------------------

Siemszon kochani :D 

Macie 25 rozdział, miał być on dużo krótszy, bo chciałam wam znowu urwać w ciekawym (mam nadzieję) momencie, ale ty razem darowałam :) Też dlatego, że by wyszedł jeszcze krótszy, a jak widzicie i tak nie jest za długi :P I wiecie co...kocham was ♥ 

Pytanie rozdziału:
Czy cieszycie się że Ewa i Niall są razem ? :P
 
Oczywiście proszę was o komentarze, bo jak widze ich dużo to od razu pojawia mi się uśmiech na buzi :D To dozobaczonka kochani ;**